خدای متعال دو دست به ما هدیه داده است که می توانیم از آن استفاده های زیادی داشته باشیم و به عنوان ابزاری جهت انجام اموراتمان استفاده کنیم و اگر نباشد به اصطلاح فلج می شویمو نمی توانیم کارهایمان را انجام دهیم. حال از شما می خواهم هر دو دستتان را به روی دو گوهر نایاب یعنی چشمانتان قرار دهید. خب حالا می توانید اطرافتان را مشاهده کنید ؟؟؟ وقتی دست هایتان به طور کامل چشمانتان را پوشانده باشد شما قادر به دیدن نخواهید بود، یعنی همان ابزاری که برایتان مفید بوده است حالا سد راهتان شده است. می خواهم بگویم همانطور که دست ها هم خوب هستن هم بد، هم می تواند مفید باشد هم می تواند سدراهتان قرار بگیرد، “ترس هم این گونه است”. اجازه دهید ابتدا معنای ترس را به شما توضیح دهم.

در فرهنگ لغت ترس به معنای احساس ناخوشایندی که در رویارویی با خطر همراه با درد ایجاد می شود. یعنی ترس یک احساس غریزی و ناخوشایندی است که در مواقعی که انسان احساس خطر می کند فعال می شود، به این معنا که یک عامل بیرونی باعث ایجاد این ترس می شود.

اینکه چرا می ترسیم را می توان به موارد زیر اشاره کرد :

1. عدم مهارت

2. عدم آگاهی و شناخت

عدم مهارت :

یکی از مواردی که باعث ترس ما می شود، نداشتن مهارت و دانش برای سخنرانی کردن و یا هر کار دیگر است. بنابراین بدست آوردن مهارت در زمینه مورد نظر نه تنها درصد ترس و استرس ما را کاهش می دهد بلکه باعث ایجاد اعتماد به نفس هم می شود.

عدم آگاهی و شناخت :

از دیگر مواردی که باعث ایجاد ترس در افراد می شود نداشتن اطلاعات و آگاهی کامل است. اجازه دهید این مورد را با مثالی برایتان توضیح دهم. تصور کنید چشمانتان را می بندیم و در اتاقی تاریک رهایتان می کنیم، شما به دلیل عدم آگاهی و شناخت نسبت به محیط اطرافتان به دنبال کلید برق برای روشن کردن محیط می گردید چرا که هرچه روشنایی بیشتر باشد، دید شما نسبت به محیط بیشتر است و در نتیجه میزان ترستان کمتر می شود.

اجازه دهید با مثالی دیگر در رابطه با سخنرانی این مورد را بیشتر خدمتتان توضیح دهم.

تصور کنید قرار است سخنرانی داشته باشید اما مدت زمان، مکان سخنرانی، موضوع سخنرانی و مخاطبتان را نشناسید و آگاهی به آنها نداشته باشید. خب حستان به این سخنرانی چیست؟

ترس خوب یا ترس بد ؟؟؟

این سوال من را یاد اینستاگرام خوب یا بد میندازه و جوابی که به این سوال داده می شود این است که پدیده ها به خودی خود خوب یا بد نیستند، بلکه نوع استفاده ما از آنهاست که هویت خوب یا بد بودن راه به آنها می دهد.اگر آن روز گرم تنابستانی ترس از خواب ماندن و نرسیدن به جلسه کنکور را نداشتم شاید خواب می ماندم و یا ترس از کرونا گرفتن اگر نبود، قرنطینه هم بی معنا می شد. با همین دو مثال ساده می توانیم متوجه خوب بودن ترس شویم. بنابراین ترس هم می تواند همچون دست هایمان خوب باشد تا جایی که مانع راهمان نشود، درست مثل ترس از صحبت کردن در جمع که می تواند بسیار مضر باشد و مانعی در مسیر استفاده از فرصت هایی که در زندگی مان سر راهمان ظاهر می شود.

برای از بین بردن ترس چکار کنیم ؟

1. تصویرسازی کنید

مغز انسان خوشبختانه تفاوت واقعیت و تصور را نمی داند، از این رو می توانید به واسطه تصویرسازی که همه چیز در آن ایده آل است ترستان را در سخنرانی هایتان به حداقل برسانید. تلاش کنید به هنگام تصویرسازی رنگ ها، بوها، صداها و … به طور دقیق و کامل ببینید و بشنوید و حس کنید.

2. ادای انسان های نترس را در بیاورید

سر بالا، سینه جلو، لبخند یزنید، ارتباط چشمی خود با دیگران را فعال کنید، قدم های بلند و آرام داشته باشید، شمرده شمرده صحبت کنید.

3. دانش بیش از ارائه

سومین موردی که به شما کمک می کند میزان ترستان کاهش یابد این است که بیشتر از آنچه قرار است بگویید، بدانید.

4. تمرین، تمرین، تمرین

از دیگر مواردی که می تواند خیلی خیلی خیلی به کاهش ترستان کمک کند، تمرین و آماده شدن به طور مداوم است. هر چقدر میزان سماجت شما در انجام تمرینات بیشتر باشد به همان میزان ترس شما کم و کمتر می شود.

ترس هایتان را بپذیرید و در حالی که می ترسید اقدام کنید

این یعنی “شهامت”